Możemy zarabiać prowizje partnerskie, gdy kupujesz z linków na naszej stronie.Oto jak to działa.
Nowe badanie wykazało, że biegun północny pochyla się w kierunku Syberii ze swojego tradycyjnego domu w kanadyjskiej Arktyce, gdy dwie gigantyczne gromady ukryte głęboko pod ziemią na granicy rdzenia i płaszcza angażują się w przeciąganie liny.
Te plamy, obszary o ujemnym prądzie magnetycznym pod Kanadą i Syberią, biorą udział w walce, w której zwycięzca bierze wszystko.Gdy krople zmieniają kształt i siłę pola magnetycznego, jest zwycięzca;Naukowcy odkryli, że podczas gdy masa wody pod Kanadą osłabiła się w latach 1999-2019, masa wody pod Syberią nieznacznie wzrosła w latach 1999-2019. „Wspólnie te zmiany doprowadziły do ​​tego, że Arktyka przesunęła się w kierunku Syberii” – piszą naukowcy W badaniu.
„Nigdy wcześniej nie widzieliśmy czegoś takiego” – powiedział Live Science w e-mailu Phil Livermore, główny badacz i adiunkt geofizyki na Uniwersytecie w Leeds w Wielkiej Brytanii.
Kiedy naukowcy po raz pierwszy odkryli biegun północny (miejsce, w którym wskazuje igła kompasu) w 1831 r., było to na terytorium Nunavut w północnej Kanadzie.Naukowcy szybko zdali sobie sprawę, że północny biegun magnetyczny ma tendencję do dryfowania, ale zwykle niezbyt daleko.W latach 1990-2005 tempo, w jakim poruszały się bieguny magnetyczne, skoczyło z historycznej prędkości nie większej niż 9 mil (15 kilometrów) rocznie do 37 mil (60 kilometrów) rocznie, piszą naukowcy w swoich badaniach.
W październiku 2017 r. północny biegun magnetyczny przekroczył międzynarodową linię zmiany zmiany daty na półkuli wschodniej, przechodząc w odległości 242 mil (390 kilometrów) od geograficznego bieguna północnego.Następnie północny biegun magnetyczny zaczyna przesuwać się na południe.Tak wiele się zmieniło, że w 2019 roku geolodzy byli zmuszeni opublikować rok wcześniej nowy magnetyczny model świata, mapę zawierającą wszystko, od nawigacji samolotowej po GPS w smartfonie.
Można się tylko domyślać, dlaczego Arktyka opuściła Kanadę na Syberię.Tak było, dopóki Livermore i jego współpracownicy nie zdali sobie sprawy, że winne są krople.
Pole magnetyczne jest generowane przez ciekłe żelazo obracające się w głębokim zewnętrznym jądrze Ziemi.Zatem zmiana masy kołyszącego się żelaza zmienia położenie północy magnetycznej.
Jednak pole magnetyczne nie ogranicza się do rdzenia.Według Livermore linie pola magnetycznego „wybrzuszają się” z Ziemi.Okazuje się, że te krople pojawiają się tam, gdzie pojawiają się te linie.„Jeśli myślisz o liniach pola magnetycznego jako o miękkim spaghetti, plamy są jak kępki spaghetti wystające z Ziemi” – powiedział.
Naukowcy odkryli, że w latach 1999-2019 plama pod Kanadą rozciągała się ze wschodu na zachód i rozdzieliła się na dwie małe, połączone plamy, prawdopodobnie z powodu zmian w strukturze głównego przepływu w latach 1970-1999. Jedno z miejsc było silniejsze niż inne, ale ogólnie wydłużenie „przyczyniło się do osłabienia kanadyjskiej plamy na powierzchni Ziemi” – napisali naukowcy w badaniu.
Dodatkowo bardziej intensywna kanadyjska plama zbliżyła się do syberyjskiego w wyniku rozszczepienia.To z kolei wzmocniło miejsce syberyjskie - piszą naukowcy.
Jednak te dwa bloki znajdują się w delikatnej równowadze, więc „tylko niewielkie korekty obecnej konfiguracji mogą odwrócić obecny trend bieguna północnego w kierunku Syberii” – piszą naukowcy w badaniu.Innymi słowy, pchnięcie do jednego lub drugiego punktu może wysłać magnetyczną północ z powrotem do Kanady.
Rekonstrukcje ruchu bieguna magnetycznego na biegunie północnym w przeszłości pokazują, że dwie, a czasem trzy krople wpłynęły na położenie bieguna północnego w czasie.Naukowcy twierdzą, że w ciągu ostatnich 400 lat spadki spowodowały, że biegun północny utrzymywał się w północnej Kanadzie.
„Ale w ciągu ostatnich 7000 lat wydaje się, że [biegun północny] poruszał się wokół bieguna geograficznego chaotycznie, nie pokazując preferowanej lokalizacji” – napisali naukowcy w badaniu.Według modelu do 1300 roku pne biegun przesunął się również w kierunku Syberii.
Trudno powiedzieć, co będzie dalej.„Nasza prognoza jest taka, że ​​bieguny będą nadal przesuwać się w kierunku Syberii, ale przewidywanie przyszłości jest trudne i nie możemy być tego pewni” – powiedział Livermore.
Prognoza będzie oparta na „szczegółowym monitorowaniu pola geomagnetycznego na powierzchni Ziemi iw przestrzeni kosmicznej w ciągu najbliższych kilku lat”, napisali naukowcy w badaniu opublikowanym online 5 maja w czasopiśmie Nature Geoscience.
Przez ograniczony czas możesz subskrybować dowolne z naszych najlepiej sprzedających się czasopism naukowych za jedyne 2,38 USD miesięcznie lub 45% zniżki od zwykłej ceny przez pierwsze trzy miesiące.
Laura jest redaktorką magazynu Live Science poświęconego archeologii i małym zagadkom życia.Zajmuje się również naukami ogólnymi, w tym paleontologią.Jej prace były prezentowane w The New York Times, Scholastic, Popular Science i Spectrum, witrynie internetowej zajmującej się badaniami nad autyzmem.Otrzymała liczne nagrody od Association of Professional Journalists i Washington Newspaper Publishers Association za swoje reportaże w tygodniku niedaleko Seattle.Laura uzyskała tytuł licencjata z literatury angielskiej i psychologii na Uniwersytecie Waszyngtońskim w St. Louis oraz tytuł magistra pisania artykułów naukowych na Uniwersytecie Nowojorskim.
Live Science jest częścią Future US Inc, międzynarodowej grupy medialnej i wiodącego wydawcy cyfrowego.Odwiedź naszą firmową stronę internetową.