Dziękujemy za odwiedzenie Nature.com.Wersja przeglądarki, której używasz, ma ograniczoną obsługę CSS.Aby uzyskać najlepsze wrażenia, zalecamy korzystanie ze zaktualizowanej przeglądarki (lub wyłączenie trybu zgodności w Internet Explorerze).W międzyczasie, aby zapewnić ciągłe wsparcie, będziemy renderować witrynę bez stylów i języka JavaScript.
Chelsea Wold jest niezależną dziennikarką mieszkającą w Hadze w Holandii i autorką Daydam: An Urgent Global Quest to Change Toilets.
Specjalistyczne systemy toalet wydobywają azot i inne składniki odżywcze z moczu do wykorzystania jako nawóz i inne produkty.Źródło zdjęcia: MAK/Georg Mayer/EOOS NEXT
Gotlandia, największa wyspa Szwecji, ma mało słodkiej wody.Jednocześnie mieszkańcy borykają się z niebezpiecznymi poziomami zanieczyszczeń pochodzących z rolnictwa i systemów kanalizacyjnych, które powodują szkodliwe zakwity glonów wokół Morza Bałtyckiego.Mogą zabijać ryby i wywoływać choroby u ludzi.
Aby pomóc rozwiązać tę serię problemów środowiskowych, wyspa pokłada swoje nadzieje w jedynej mało prawdopodobnej substancji, która ich łączy: ludzkim moczu.
Od 2021 roku zespół badawczy rozpoczął współpracę z lokalną firmą wynajmującą przenośne toalety.Celem jest zebranie ponad 70 000 litrów moczu w okresie 3 lat w bezwodnych pisuarach i dedykowanych toaletach w wielu lokalizacjach podczas letniego sezonu turystycznego.Zespół pochodził ze Szwedzkiego Uniwersytetu Nauk Rolniczych (SLU) w Uppsali, który wydzielił firmę o nazwie Sanitation360.Korzystając z opracowanego przez naukowców procesu, wysuszyli mocz na kawałki przypominające beton, które następnie zmielili na proszek i sprasowali w granulki nawozu, które pasują do standardowego sprzętu rolniczego.Lokalni rolnicy używają tego nawozu do uprawy jęczmienia, który jest następnie wysyłany do browarów w celu produkcji piwa, które po spożyciu może wrócić do cyklu.
Prithvi Simha, inżynier chemik w SLU i CTO Sanitation360, powiedział, że celem naukowców jest „wyjście poza koncepcję i praktyczne zastosowanie” ponownego wykorzystania moczu na dużą skalę.Celem jest zapewnienie modelu, który można naśladować na całym świecie.„Naszym celem jest, aby wszyscy i wszędzie wykonali to ćwiczenie”.
W eksperymencie na Gotlandii porównano jęczmień nawożony moczem (po prawej) z nienawożonymi roślinami (w środku) i nawozami mineralnymi (po lewej).Źródło obrazu: Jenna Senecal.
Projekt Gotland jest częścią podobnych ogólnoświatowych wysiłków mających na celu oddzielenie moczu od innych ścieków i przetworzenie go na produkty takie jak nawozy.Praktyka, znana jako odprowadzanie moczu, jest badana między innymi przez grupy w Stanach Zjednoczonych, Australii, Szwajcarii, Etiopii i RPA.Wysiłki te wykraczają daleko poza laboratoria uniwersyteckie.Pisuary bezwodne są podłączone do podziemnych systemów odprowadzania ścieków w biurach w Oregonie i Holandii.Paryż planuje zainstalować toalety odprowadzające mocz w ekostrefie dla 1000 mieszkańców, budowanej w 14. dzielnicy miasta.Europejska Agencja Kosmiczna umieści 80 toalet w swojej siedzibie w Paryżu, które rozpoczną działalność jeszcze w tym roku.Zwolennicy przekierowania moczu twierdzą, że może znaleźć zastosowanie w różnych miejscach, od prowizorycznych placówek wojskowych po obozy dla uchodźców, bogate centra miejskie i rozległe slumsy.
Naukowcy twierdzą, że przekierowanie moczu, jeśli zostanie wdrożone na dużą skalę na całym świecie, może przynieść ogromne korzyści dla środowiska i zdrowia publicznego.Dzieje się tak częściowo dlatego, że mocz jest bogaty w składniki odżywcze, które nie zanieczyszczają zbiorników wodnych i mogą być wykorzystywane do nawożenia upraw lub w procesach przemysłowych.Simha szacuje, że ludzie wytwarzają wystarczającą ilość moczu, aby zastąpić około jednej czwartej obecnych na świecie nawozów azotowych i fosforanowych;zawiera również potas i wiele pierwiastków śladowych (patrz „Składniki moczu”).Co najważniejsze, nie spłukując moczu do kanalizacji, oszczędzasz dużo wody i zmniejszasz obciążenie starzejącego się i przeciążonego systemu kanalizacyjnego.
Zdaniem ekspertów w tej dziedzinie, dzięki postępom w toaletach i strategiom usuwania moczu, wiele elementów służących do odprowadzania moczu może wkrótce stać się powszechnie dostępnych.Istnieją jednak również duże przeszkody na drodze do fundamentalnych zmian w jednym z najbardziej fundamentalnych aspektów życia.Naukowcy i firmy muszą stawić czoła niezliczonym wyzwaniom, od ulepszenia projektu toalet odprowadzających mocz po ułatwienie przetwarzania moczu i przekształcania go w wartościowe produkty.Może to obejmować systemy obróbki chemicznej podłączone do poszczególnych toalet lub urządzeń piwnicznych obsługujących cały budynek i świadczących usługi odzyskiwania i konserwacji powstałego skoncentrowanego lub utwardzonego produktu (patrz „Od moczu do produktu”).Ponadto istnieją szersze kwestie zmian społecznych i akceptacji, związane zarówno z różnymi stopniami kulturowych tabu związanych z ludzkimi odpadami, jak i głęboko zakorzenionymi konwencjami dotyczącymi ścieków przemysłowych i systemów żywnościowych.
Ponieważ społeczeństwo boryka się z niedoborami energii, wody i surowców dla rolnictwa i przemysłu, przekierowanie i ponowne wykorzystanie moczu jest „głównym wyzwaniem dla zapewnienia warunków sanitarnych”, mówi biolog Lynn Broaddus, konsultant ds. Zrównoważonego rozwoju z siedzibą w Minneapolis..„Gatunek, który będzie zyskiwał na znaczeniu.Minnesota, był byłym prezesem Aquatic Federation of Alexandria, Va., światowego stowarzyszenia profesjonalistów zajmujących się jakością wody.„Właściwie to coś wartościowego”.
Kiedyś mocz był cennym towarem.W przeszłości niektóre społeczeństwa używały go do nawożenia upraw, wyrobu skór, prania odzieży i wytwarzania prochu strzelniczego.Następnie na przełomie XIX i XX wieku w Wielkiej Brytanii powstał nowoczesny model scentralizowanej gospodarki ściekowej, który rozpowszechnił się na całym świecie, doprowadzając do tzw. ślepoty moczowej.
W tym modelu toalety wykorzystują wodę do szybkiego odprowadzania moczu, kału i papieru toaletowego do kanalizacji, zmieszanej z innymi płynami ze źródeł domowych, przemysłowych, a czasem z kanalizacji burzowej.W scentralizowanych oczyszczalniach ścieków procesy energochłonne wykorzystują mikroorganizmy do oczyszczania ścieków.
W zależności od lokalnych przepisów i warunków panujących w oczyszczalni, ścieki odprowadzane z tego procesu mogą nadal zawierać znaczne ilości azotu i innych składników odżywczych, a także niektóre inne zanieczyszczenia.57% światowej populacji w ogóle nie jest podłączone do scentralizowanego systemu kanalizacyjnego (patrz „Ścieki ludzkie”).
Naukowcy pracują nad tym, aby scentralizowane systemy były bardziej zrównoważone i mniej zanieczyszczające, ale począwszy od Szwecji w latach 90. niektórzy badacze naciskają na bardziej fundamentalne zmiany.Postępy na końcu rurociągu to „kolejna ewolucja tej samej cholernej rzeczy”, powiedziała Nancy Love, inżynier środowiska na University of Michigan w Ann Arbor.Odprowadzanie moczu będzie „transformacyjne”, mówi.W badaniu 1, które symulowało systemy gospodarki ściekowej w trzech stanach USA, ona i jej współpracownicy porównali konwencjonalne systemy oczyszczania ścieków z hipotetycznymi systemami oczyszczania ścieków, które odwracają mocz i wykorzystują odzyskane składniki odżywcze zamiast nawozów syntetycznych.Szacują, że społeczności stosujące odprowadzanie moczu mogą zmniejszyć ogólną emisję gazów cieplarnianych o 47%, zużycie energii o 41%, zużycie słodkiej wody o około połowę i zanieczyszczenie ścieków składnikami odżywczymi o 64%.stosowana technologia.
Jednak koncepcja pozostaje niszowa iw dużej mierze ograniczona do obszarów autonomicznych, takich jak skandynawskie ekowioski, wiejskie budynki gospodarcze i zabudowa na obszarach o niskich dochodach.
Tove Larsen, inżynier chemik w Szwajcarskim Federalnym Instytucie Nauk i Technologii Wodnych (Eawag) w Dübendorf, mówi, że większość zaległości jest spowodowana przez same toalety.Większość toalet odprowadzających mocz, wprowadzonych po raz pierwszy na rynek w latach 90. i 2000., ma przed sobą małą miskę do zbierania płynu, co wymaga starannego ukierunkowania.Inne projekty obejmują obsługiwane nożnie przenośniki taśmowe, które umożliwiają odpływ moczu podczas transportu obornika do pojemnika na kompost lub czujniki, które obsługują zawory kierujące mocz do oddzielnego wylotu.
Prototypowa toaleta, która oddziela mocz i suszy go na proszek, jest testowana w siedzibie szwedzkiej firmy wodociągowo-kanalizacyjnej VA SYD w Malmö.Źródło obrazu: EOOS NEXT
Ale w projektach eksperymentalnych i demonstracyjnych w Europie ludzie nie przyjęli ich użycia, powiedział Larsen, narzekając, że są zbyt nieporęczne, śmierdzące i zawodne.„Naprawdę zniechęcił nas temat toalet”.
Obawy te nawiedzały pierwsze użycie toalet odprowadzających mocz na dużą skalę, projekt w południowoafrykańskim mieście Ethekwini w 2000 roku.Anthony Odili, który studiuje zarządzanie zdrowiem na Uniwersytecie KwaZulu-Natal w Durbanie, powiedział, że nagłe rozszerzenie granic miasta po okresie apartheidu spowodowało, że władze przejęły niektóre biedne obszary wiejskie bez toalet i infrastruktury wodnej.
Po wybuchu epidemii cholery w sierpniu 2000 r. władze szybko uruchomiły kilka urządzeń sanitarnych, które spełniały ograniczenia finansowe i praktyczne, w tym około 80 000 suchych toalet odprowadzających mocz, z których większość jest nadal w użyciu.Mocz spływa do gleby spod toalety, a kał trafia do magazynu, który miasto opróżnia co pięć lat od 2016 roku.
Odili powiedział, że projekt stworzył bezpieczniejsze urządzenia sanitarne w okolicy.Jednak badania nauk społecznych zidentyfikowały wiele problemów z programem.Pomimo poglądu, że toalety są lepsze niż nic, badania, w tym niektóre z badań, w których brał udział, wykazały później, że użytkownicy generalnie ich nie lubią, powiedział Odili.Wiele z nich jest zbudowanych z kiepskiej jakości materiałów i jest niewygodnych w użytkowaniu.Podczas gdy takie toalety teoretycznie powinny zapobiegać przykrym zapachom, mocz w toaletach eThekwini często trafia do magazynu fekaliów, tworząc okropny zapach.Według Odiligo ludzie „nie mogli normalnie oddychać”.Ponadto mocz praktycznie nie jest używany.
Ostatecznie, według Odili, decyzja o wprowadzeniu odprowadzających mocz suchych toalet była odgórna i nie uwzględniała preferencji ludzi, głównie ze względów zdrowia publicznego.Badanie z 2017 r.3 wykazało, że ponad 95% respondentów eThekwini chciało mieć dostęp do wygodnych, bezwonnych toalet używanych przez bogatych białych mieszkańców miasta, a wielu planowało ich zainstalowanie, gdy pozwolą na to warunki.W Afryce Południowej toalety od dawna są symbolem nierówności rasowej.
Jednak nowy projekt może być przełomem w odprowadzaniu moczu.W 2017 roku, kierowana przez projektanta Haralda Grundla, we współpracy z Larsenem i innymi, austriacka firma projektowa EOOS (wydzielona z EOOS Next) wypuściła pułapkę na mocz.Eliminuje to konieczność celowania przez użytkownika, a funkcja odprowadzania moczu jest prawie niewidoczna (patrz „Nowy rodzaj toalety”).
Wykorzystuje tendencję wody do przyklejania się do powierzchni (nazywaną efektem czajnika, ponieważ zachowuje się jak niewygodny kapiący czajnik), aby skierować mocz z przodu toalety do oddzielnego otworu (patrz „Jak przetwarzać mocz”). Opracowany dzięki funduszom Fundacji Billa i Melindy Gatesów w Seattle w stanie Waszyngton, która wsparła szeroki zakres badań nad innowacyjnymi toaletami dla miejsc o niskich dochodach, pułapka na mocz może być włączona do wszystkiego, od wysokiej klasy ceramicznych modeli cokołów po plastikowe przysiady patelnie. Opracowany dzięki funduszom Fundacji Billa i Melindy Gatesów w Seattle w stanie Waszyngton, która wsparła szeroki zakres badań nad innowacyjnymi toaletami dla miejsc o niskich dochodach, pułapka na mocz może być włączona do wszystkiego, od wysokiej klasy ceramicznych modeli cokołów po plastikowe przysiady patelnie. Stworzony dzięki funduszom Fundacji Billa i Melindy Gatesów w Seattle w stanie Waszyngton, która wsparła szeroki zakres badań nad innowacyjnymi toaletami o niskich dochodach, pułapka na mocz może być wbudowana we wszystko, od modeli z ceramicznymi cokołami po plastikowe przysiady.garnki. Opracowany dzięki funduszom z Fundacji Billa i Melindy Gatesów w Seattle w stanie Waszyngton, która wspiera szeroko zakrojone badania nad innowacyjnymi toaletami o niskich dochodach, zbieracz moczu może być wbudowany we wszystko, od wysokiej klasy modeli ceramicznych po plastikowe tace do przysiadów.Szwajcarski producent LAUFEN wprowadza już na rynek produkt o nazwie „Save!”na rynek europejski, chociaż dla wielu konsumentów jego koszt jest zbyt wysoki.
Uniwersytet KwaZulu-Natal i rada miasta eThekwini testują również wersje toalet z pułapkami na mocz, które mogą odwracać mocz i wypłukiwać cząstki stałe.Tym razem badanie koncentruje się bardziej na użytkownikach.Odie jest optymistą, że ludzie będą woleli nowe toalety odprowadzające mocz, ponieważ lepiej pachną i są łatwiejsze w użyciu, ale zauważa, że ​​mężczyźni muszą siadać, aby oddać mocz, co jest ogromną zmianą kulturową.Ale jeśli toalety „zostaną również przyjęte i przyjęte przez dzielnice o wysokich dochodach – przez ludzi z różnych grup etnicznych – to naprawdę pomoże w rozprzestrzenianiu się” – powiedział.„Zawsze musimy mieć rasową soczewkę” – dodał, aby upewnić się, że nie rozwiną czegoś, co jest postrzegane jako „tylko czarne” lub „tylko biedne”.
Separacja moczu to tylko pierwszy krok do zmiany warunków sanitarnych.Następna część to zastanowienie się, co z tym zrobić.Na obszarach wiejskich ludzie mogą przechowywać go w kadziach, aby zabić wszelkie patogeny, a następnie zastosować go na polach uprawnych.Światowa Organizacja Zdrowia wydaje zalecenia dotyczące tej praktyki.
Jednak środowisko miejskie jest bardziej skomplikowane – to tam powstaje większość moczu.Niepraktyczne byłoby zbudowanie kilku oddzielnych kanałów ściekowych w całym mieście, aby dostarczać mocz do centralnej lokalizacji.A ponieważ mocz składa się w około 95 procentach z wody, jego przechowywanie i transport są zbyt drogie.Dlatego naukowcy koncentrują się na suszeniu, koncentrowaniu lub pozyskiwaniu składników odżywczych z moczu na poziomie toalety lub budynku, pozostawiając wodę za sobą.
To nie będzie łatwe, powiedział Larson.Z inżynieryjnego punktu widzenia „sikanie to złe rozwiązanie” – powiedziała.Oprócz wody większość stanowi mocznik, związek bogaty w azot, który organizm wytwarza jako produkt uboczny metabolizmu białek.Mocznik jest użyteczny sam w sobie: wersja syntetyczna jest powszechnym nawozem azotowym (patrz Wymagania dotyczące azotu).Ale jest to również trudne: w połączeniu z wodą mocznik zamienia się w amoniak, który nadaje moczowi charakterystyczny zapach.Jeśli nie jest włączony, amoniak może śmierdzieć, zanieczyszczać powietrze i zabierać cenny azot.Katalizowana przez wszechobecny enzym ureazę, ta reakcja, zwana hydrolizą mocznika, może trwać kilka mikrosekund, co czyni ureazę jednym z najbardziej wydajnych znanych enzymów.
Niektóre metody umożliwiają kontynuację hydrolizy.Naukowcy Eawag opracowali zaawansowany proces, który zamienia zhydrolizowany mocz w skoncentrowany roztwór odżywczy.Po pierwsze, w akwarium mikroorganizmy przekształcają lotny amoniak w nielotny azotan amonu, powszechny nawóz.Następnie destylator zatęża ciecz.Spółka zależna Vuna, również z siedzibą w Dübendorf, pracuje nad komercjalizacją systemu do budynków i produktu o nazwie Aurin, który po raz pierwszy na świecie został dopuszczony w Szwajcarii do stosowania w zakładach spożywczych.
Inni próbują zatrzymać reakcję hydrolizy, szybko podnosząc lub obniżając pH moczu, który zwykle jest neutralny podczas wydalania.Na kampusie University of Michigan Love współpracuje z organizacją non-profit Earth Abundance Institute w Brattleboro w stanie Vermont, aby opracować system dla budynków, który usuwa płynny kwas cytrynowy z toalet i toalet bezwodnych.Woda tryska z pisuarów.Mocz jest następnie zagęszczany przez wielokrotne zamrażanie i rozmrażanie5.
Zespół SLU kierowany przez inżyniera środowiska Bjorna Winnerosa na wyspie Gotlandia opracował sposób suszenia moczu do stałego mocznika zmieszanego z innymi składnikami odżywczymi.Zespół ocenia swój najnowszy prototyp, wolnostojącą toaletę z wbudowaną suszarką, w siedzibie szwedzkiej firmy wodociągowej i kanalizacyjnej VA SYD w Malmö.
Inne metody ukierunkowane są na poszczególne składniki odżywcze w moczu.Można je łatwiej zintegrować z istniejącymi łańcuchami dostaw nawozów i chemikaliów przemysłowych, mówi inżynier chemik William Tarpeh, były doktor habilitowany w Love's, który obecnie pracuje na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii.
Powszechną metodą przywracania fosforu z hydrolizowanego moczu jest dodatek magnezu, który powoduje wytrącanie się nawozu zwanego struwitem.Tarpeh eksperymentuje z granulkami materiału adsorbującego, które mogą selektywnie usuwać azot w postaci amoniaku6 lub fosfor w postaci fosforanów.Jego system wykorzystuje inny płyn zwany regenerantem, który przepływa przez balony po ich wyczerpaniu.Regenerant pobiera składniki odżywcze i odnawia kulki na następną rundę.Jest to metoda mało zaawansowana technologicznie, pasywna, ale komercyjne regeneraty są szkodliwe dla środowiska.Teraz jego zespół stara się wytwarzać tańsze i bardziej przyjazne dla środowiska produkty (patrz „Zanieczyszczenia przyszłości”).
Inni badacze opracowują sposoby wytwarzania energii elektrycznej poprzez umieszczanie moczu w mikrobiologicznych ogniwach paliwowych.W Kapsztadzie w RPA inny zespół opracował metodę wytwarzania niekonwencjonalnych cegieł budowlanych poprzez mieszanie moczu, piasku i bakterii wytwarzających ureazę w formie.Zwapniają w dowolny kształt bez wypalania.Europejska Agencja Kosmiczna rozważa mocz astronautów jako źródło do budowy mieszkań na Księżycu.
„Kiedy myślę o szerokiej przyszłości recyklingu moczu i ścieków, chcemy być w stanie wyprodukować jak najwięcej produktów” – powiedział Tarpeh.
Ponieważ badacze realizują szereg pomysłów na utowarowienie moczu, wiedzą, że jest to żmudna bitwa, szczególnie dla ugruntowanej branży.Firmy nawozowe i spożywcze, rolnicy, producenci toalet i organy regulacyjne powoli wprowadzają znaczące zmiany w swoich praktykach.„Jest tu dużo bezwładności” – powiedział Simcha.
Na przykład na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley instalacja badawczo-edukacyjna LAUFEN save!Obejmuje to wydatki na architektów, budowę i przestrzeganie przepisów miejskich – a to jeszcze nie zostało zrobione, powiedział Kevin Ona, inżynier środowiska, który obecnie pracuje na West Virginia University w Morgantown.Powiedział, że brak obowiązujących kodeksów i przepisów stwarza problemy w zarządzaniu obiektami, dlatego dołączył do grupy, która opracowuje nowe kodeksy.
Część bezwładu może wynikać z obawy przed oporem kupujących, ale badanie przeprowadzone w 2021 r. wśród osób w 16 krajach7 wykazało, że w miejscach takich jak Francja, Chiny i Uganda chęć spożywania żywności wzbogaconej w mocz była bliska 80% (zob. Czy ludzie będą jeść To?').
Pam Elardo, która kieruje administracją ścieków jako zastępca administratora Agencji Ochrony Środowiska Miasta Nowy Jork, powiedziała, że ​​wspiera innowacje, takie jak przekierowanie moczu, ponieważ kluczowymi celami jej firmy są dalsze ograniczanie zanieczyszczeń i recykling zasobów.Oczekuje, że w mieście takim jak Nowy Jork najbardziej praktyczną i opłacalną metodą odprowadzania moczu będą systemy off-grid w modernizowanych lub nowych budynkach, uzupełnione czynnościami konserwacyjnymi i zbieraniem.Jeśli innowatorzy mogą rozwiązać problem, „powinni działać” – powiedziała.
Biorąc pod uwagę te postępy, Larsen przewiduje, że masowa produkcja i automatyzacja technologii odprowadzania moczu mogą nie być daleko.Poprawi to uzasadnienie biznesowe tego przejścia na gospodarkę odpadami.Odprowadzenie moczu „jest właściwą techniką” – powiedziała.„To jedyna technologia, która może rozwiązać problemy związane z jedzeniem w domu w rozsądnym czasie.Ale ludzie muszą się zdecydować”.
Hilton, SP, Keoleian, GA, Daigger, GT, Zhou, B. & Love, NG Environ. Hilton, SP, Keoleian, GA, Daigger, GT, Zhou, B. & Love, NG Environ.Hilton, SP, Keoleyan, GA, Digger, GT, Zhou, B. and Love, NG Environ. Hilton, SP, Keoleian, GA, Daigger, GT, Zhou, B. & Love, NG Environ。 Hilton, SP, Keoleian, GA, Daigger, GT, Zhou, B. & Love, NG Environ。Hilton, SP, Keoleyan, GA, Digger, GT, Zhou, B. and Love, NG Environ.nauka.technologia.55, 593–603 (2021).
Sutherland, K. i in.Opróżnianie odcisków odwracającej toalety.Faza 2: Wydanie planu weryfikacji UDDT eThekwini City (University of KwaZulu-Natal, 2018).
Mkhize, N., Taylor, M., Udert, KM, Gounden, TG & Buckley, CAJ Water Sanit. Mkhize, N., Taylor, M., Udert, KM, Gounden, TG & Buckley, CAJ Water Sanit.Mkhize N, Taylor M, Udert KM, Gounden TG.i Buckley, CAJ Water Sanit. Mkhize, N., Taylor, M., Udert, KM, Gounden, TG & Buckley, CAJ Water Sanit。 Mkhize, N., Taylor, M., Udert, KM, Gounden, TG & Buckley, CAJ Water Sanit.Mkhize N, Taylor M, Udert KM, Gounden TG.i Buckley, CAJ Water Sanit.Zarządzanie giełdą 7, 111–120 (2017).
Mazzei, L., Cianci, M., Benini, S. & Ciurli, S. Angew. Mazzei, L., Cianci, M., Benini, S. & Ciurli, S. Angew. Mazzei, L., Cianci, M., Benini, S. & Churli, S. Angue. Mazzei, L., Cianci, M., Benini, S. & Ciurli, S. Angew. Mazzei, L., Cianci, M., Benini, S. & Ciurli, S. Angew. Mazzei, L., Cianci, M., Benini, S. & Churli, S. Angue.Chemiczny.International Paradise English.58, 7415–7419 (2019).
Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg. Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg. Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg. Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg. Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg。 Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg. Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg. Noe-Hays, A., Homeyer, RJ, Davis, AP & Love, NG ACS EST Engg.https://doi.org/10.1021/access.1c00271 (2021 rok).