Ze względu na różne modele reduktorów i silników stosowanych w różnych przenośnikach łańcuchowych płytowych powierzchni roboczych, interfejsy do instalacji czujników również będą się różnić. Dlatego też należy określić miejsce instalacji czujnika reduktora po dokładnym zbadaniu. Ze względu na szczególne środowisko przenośnika łańcuchowego płytowego powierzchni roboczych, czujnik nieuchronnie ulegnie kolizji lub uszkodzeniu. Aby mieć pewność, że iskry powstające w wyniku uszkodzenia czujnika (dotyczy to głównie odsłoniętego i nieszczelnego przewodu sygnałowego czujnika i obwodu), nie spowodują uszkodzenia czujnika w miejscu jego umieszczenia. W przypadku wybuchu w środowisku gazu wybuchowego, zarówno zasilanie czujnika, jak i sygnał transmisyjny muszą spełniać wymagania bezpieczeństwa iskrobezpiecznego. Oznacza to, że sam czujnik powinien być co najmniej czujnikiem iskrobezpiecznym, a zasilanie czujnika powinno spełniać wymagania bezpieczeństwa iskrobezpiecznego.

Diagnostyka usterek ma na celu ocenę stanu pracy lub nieprawidłowych warunków przenośnika łańcuchowego. Ma ona dwa znaczenia. Po pierwsze, przewidywanie i prognozowanie stanu pracy urządzeń transportowych przed awarią przenośnika łańcuchowego; po drugie, przewidywanie lokalizacji, przyczyny, rodzaju i zakresu awarii po awarii urządzenia. Ocenianie i podejmowanie decyzji dotyczących konserwacji. Do jej głównych zadań należą wykrywanie usterek, identyfikacja, ocena, szacowanie i podejmowanie decyzji. Metody diagnostyki usterek obejmują dwie kategorie: metody diagnostyki usterek oparte na modelach matematycznych oraz metody diagnostyki usterek oparte na sztucznej inteligencji. Metoda diagnostyki usterek oparta na sieci neuronowej i technologii fuzji informacji wyjaśnia podstawowe zasady sieci neuronowej i fuzji informacji. Jednocześnie podano przykłady diagnostyki usterek opartej na sieci neuronowej i diagnostyki usterek opartej na teorii dowodów.

Sieć neuronową przenośnika płytowego można podzielić na dwie kategorie, w zależności od różnych metod połączeń między neuronami: sieć bez sprzężenia zwrotnego (FSP) i sieć z kombinacją wzajemną. Sieć bez sprzężenia zwrotnego (FSP) składa się z warstwy wejściowej, pośredniej i wyjściowej. Warstwa pośrednia może składać się z kilku warstw, a neurony w każdej warstwie mogą odbierać tylko sygnały wyjściowe neuronów z warstwy poprzedniej. Połączenie może występować między dowolnymi dwoma neuronami w połączonej sieci, a sygnał wejściowy musi być wielokrotnie przesyłany między neuronami. Po kilku zmianach przenośnik łańcuchowy dąży do pewnego stanu stabilnego lub wchodzi w okresowe oscylacje i inne stany.